TEREN SIÓSTR NIEPOKALANEK ~ W 1918 roku obszar obok Jeziora Grzywno zwrócił uwagę Stowarzyszenia Kobiet Wspólnej Pracy (bardziej znanego jako siostry zakonne Niepokalanki). Chodziło dokładnie o pastwisko o powierzchni około 1,2 hektara. W wyniku zabiegów Stowarzyszenia władze miasta wydzierżawiły mu teren na okres 10 lat (1918-1928). Pastwisko było usytuowane między granicą lasów miejskich i północno-wschodnim brzegiem Jeziora Grzywno. Prowadziły do niego drogi gruntowe od pobliskiej ulicy Leśnej, gdzie siostry miały swoją posiadłość.

Według umowy opłata za użytkowanie pastwiska miała wynosić 40 marek rocznie, ale pierwszy rok został zwolniony z płatności. Stowarzyszenie mogło wykorzystywać ziemię tylko w postaci jej obsiewania i zbierania z niej plonów. Zabronione było kopanie dołów oraz wywożenie gliny i piasku. Dzierżawca musiał również dbać o stan okolicznych dróg, utrzymując je w należytym porządku. Nie wiadomo czy po 1928 roku siostry nadal dzierżawiły omawiany teren, gdyż brakuje na ten temat informacji źródłowych.